🌼 همین الان یکی از فامیل‌های دور ما، برای سکه‌های کم هم، توی زندان به سر میبره در حالیکه از همسر دوم یه بچه هم داره،کار میکرد و مهریه زن اول رو میداد ولی الان زندانه. از زن اولش پرسیده بودند که چرا رضایت نمیدی بیاد بیرون تا لااقل بیشتر کار کنه و بهت مهریه پرداخت کنه؟ جواب داده بود که دیگه پرداخت مهریه برام مهم نیست، نمیخوام بیرون از زندان باشه و شبها کنار همسرش بخوابه.
این یعنی که مهریه بهانه‌‌‌ای بوده برای ترسوندن پسر و فریاد زدن برای اینکه هنوز تو رو میخوام ، مهریه رو گذاشتم اجرا تا شاید به خاطر ترس از مهریه به سمتِ من برگردی، اما کار از کار گذشته. چون پسر دیگه مهری از اون به دل نداره. دختر هم که اینو فهمیده دیگه مهریه براش کمرنگ شده.
و ایــــــــــن یعـــــــنی مـــــهری که در دل باشه مهمتر بوده ، اما داره انتقام میگیره (روشی که در منش انسان‌های مومن وجود نداره).که آهای آقا من هم میتونستم برات خوب باشم اگر بهم فرصت دوباره میدادی اگر ....
این هم یه جور دوست داشتنه، دوست داشتنه دوست داشتنی نیست اما بعضی‌ها اینجوری همدیگرو دوست دارن.
-------------------------------------------------------
زن و مرد مثال اجزای تشکیل دهنده ساختمان هستند. هیچ ساختمانی از ملات خالی یا آجر خالی ساخته نمی‌شود. زن و مرد باید ساختمان زندگی را با هم بسازند و آجرها در میان ملات‌ها قرار بگیرند و سفت شوند. بزرگ ترین اشتباه یک زن این است که برای محکم کردن ساختمان زندگی اش نقش خودش را عوض کند و دیگر ملات نباشد. زن اگر آجر شود در ساختمان هیچ چسبندگی نخواهد داشت.
باور کنید مشکل امروز جامعه ما همین‌هاست و داروی این مرضی‌ها هم همین کلمات. زن و مرد باید خودشان باشند و نقش محوری خودشان را عوض نکنند. زن اگر محبت نداشته باشد مرد ابدا به او نیازی نخواهد داشت. چون آن زن مثل ملاتی شده است که خاصیت چسبندگی ندارد. یک کارگر ماهر چنین ملاتی را که سیمان مناسب نداشته باشد و بیشتر شن و ماسه است تا سیمان ، دور می‌ریزد و در ساختمان کار نمی‌کند. این زن دیگر خاصیت خودش را از دست داده است. چون دوست داشتن را به بدترین روش ممکن فریاد زده است.
قرار بود ازدواج کنیم و با هم ساختمان زندگی مشترکمان را بسازیم اما زمانی که یکی کم کاری کند یا پایش بلغزد ما نیز انسان قبلی نیستیم.
در کارگاه آموزشی مهارتهای ازدواج یکی از خواهران می‌گفت: آیا در میان پسرهای امروز جامعه کسی مثل شهید منوچهر مدق هست تا همسر من باشد؟ در جوابش گفتم: چرا همیشه طرف مقابل ما باید خوب باشد تا ما خوب شویم؟ چرا باید به ما محبت بکنند تا بتوانیم محبت بکنیم؟ چرا ملات بودنمان را فراموش می‌کنیم و می‌خواهیم آجر باشیم؟
نظریه ازدواج مجدد هم مثنوی مفصلی است که باید در سر فرصت به آن پرداخت اما همین قدر بدانید که کوتاهی در اکثر موارد از سوی زنانی بوده است که وظایف طبیعی و فطری زناشویی را به درستی انجام نداده اند. امروز زنان ما برای شوهرشان نیستند. کمتر زنی داریم که در طول سال مثل مراسم‌های جشن و عروسی برای شوهرش ظاهر شود. مخاطب من در این جملات زنها هستند. باور کنید حل مشکل هزره‌های خیابان گرد و بد حجابی و خانه‌های فساد و فروش بی حد و حصر مواد آرایشی و ... همه به دست بانوان است. اگر مردها قدمی‌به سوی صلاح بر ندارند این فقط بانوان هستند که می‌توانند جامعه را درمان کنند. البته هر دردی داروی خودش را دارد. گاهی با امر به معروف و نهی از منکر دختران آرایش کرده‌‌‌ای که یک دلسوز کلامی‌به نرمی‌به آنان نگفته است گاهی با تربیت صحیح فرزندان چون همه این جوانان در خانه‌‌‌ای رشد کرده اند و گاهی با محبت به همسر و سیر کردن دل و دیده او که اگر مرد در خانه اش قرمه سبزی همسر را نخورد در گوشه خیابان خودش را با بندری سیر میکند!!
مهارتهای زندگی همین‌هاست و ما دقیقا زمانی به مشاوره‌ی دینی نیاز داریم که نزدیک است یک خطا ، زندگی ما را ویران کند. اخلاق داروی همین مریضی‌هاست و استاد اخلاق یا مشاور دینی ، آن ناخدا یا عقل منفصلی است که بیرون از وجود ماست اما راهنمای کشتی وجود انسان می‌شود.
خاطره تبلیغی: روز آخر اردو بود و قطار به تهران نزدیک می‌شد. یکی از بانوان محترم اردو با آشفتگی مرا خواست و تقاضای وقت مشاوره داشت. از قضا این خانوم برای شوهرش بپا گذاشته بود و کلاغه خبر آورده بود که در نبود یک هفته‌‌‌ای خانوم ، شوهرش زیر آبی رفته است. من با راست و دروغ بودن حرف کلاغه کاری ندارم. من با بپا گذاشتن برای همسر و نبودن اعتماد بین زوجین نیز کاری ندارم. من با اردوی یک هفته‌‌‌ای و مجردی خانوم‌های متاهل هم کاری ندارم ؛ اما همه نگرانی ام این است که حالا که بعد از یک هفته تنها گذاشتن همسر به خانه بر می‌گردد ، کاری کند یا حرفی بزند که دیگر ملات زندگی چسبندگی نداشته باشد. نگرانی من این است که ملات چماغ شود و زندگی آفت زده را به آتش بکشد. اگر آب وارد خانه شد باید جلوی آب را گرفت نه اینکه شیشه‌ها را هم شکست و مهریه را هم به اجرا گذاشت و به خانه پدر بازگشت. من اشتباه شوهر آن خانوم را نفی نمی‌کنم ؛ من نگران کسی هستم که از من مشاوره خواسته است و اگر مثل شوهرش مرتکب یک اشتباه جدی شود هیچ پایه‌‌‌ای برای این خانواده دو نفره نمی‌ماند و همه ساختمان فرو می‌ریزد.
خوبی کردن در مقابل خوبی حداقل کاری است که می‌شود انجام داد. اخلاق زمانی اخلاق است و جلوه میکند که طرف مقابلمان بد اخلاقی کرده باشد. اکثر ما ، بداخلاق‌هایی هستیم که جرات نشان دادن واقعیت لجن خودمان را نداریم و از روی ترس و انفعال خوش اخلاقی می‌کنیم. اما اگر به ما بدی شود ، در اولین فرصت افعی بودن خودمان را نشان طرف مقابلمان می‌دهیم. اکثر ما اخلاق را حتی بو نکرده ایم چون مهریه یا ازدواج مجدد را برای روز مبادا کنار می‌گذاریم و دقیقا همان روزی که باید اخلاق میانجی گری کند می‌خواهیم با مهریه یا ازدواج مجدد زهرمان را بیشتر به شوهر یا همسر بداخلاقمان نشان بدهیم.
● ح سین عالمی
پاکی سزاوار توست ...
